Connasse

“Une femme dans la rue” of Sofie Peeters ook in Antwerpen?

Renate,

ik heb lang geweifeld, geaarzeld, gedubd (en mocht je mij kennen: ook stilzwijgend telkenmale weer nieuwe woorden in de mond genomen) vooraleer ik je kon reageren.
Ik behoor immers tot die vermaledijde groep van mannen die men soms -terecht?- omschrijft als “male chauvinist pig”… Ik geniet immers van de onvoorstelbare schoonheid en sensualiteit die vrouwen bezitten. En die wanneer het gepaard gaat met een zeker zelfbewustzijn nog eens dubbel zo hard overkomt.

Zou het niet kunnen dat met het stijgen van de zomerse temperaturen, die ons al zo lang werden ontnomen en waarbij ook het aandeel ontblote lichaamsdelen vergroten, ook de mannelijke hormonen een bovenhand nemen? Nu pleit ik geenszins het verwerpelijke gedrag van betrokkene goed. Connasse is een woord dat ik nooit over mijn lippen, laat staan mijn gedachten, zou krijgen, maar ergens begrijp ik hem wel. Jullie vrouwen zijn zich ongetwijfeld maar al te goed bewust van wat het tonen van meer dan een enkele kuit teweegbrengt.

Soms verwijt ik mezelf niet de euvele moed te hebben om Herman Brusselmansgewijs een vrouw direct de volle laag te geven of haar het gepaste compliment te geven. Het is niet zo evident om tegen een onbekende vrouw te zeggen dat je haar aantrekkelijk vindt zonder hierbij als een pervert te worden bestempeld. Dus hou ik me maar liever (?) gedeisd en hou ik die schunnige gedachten voor mezelf.

In die zin heb ik alleen maar een bepaald vorm van bewondering voor mannen die wel die schroom kunnen overwinnen en onversaagd een dame benaderen met een “ohlala!” eerder dan met het bouwvakkersgefluit. Beide vormen van mannelijk gedrag laten zich vertalen als vrouwonvriendelijk, maar evenzeer als een spontane vorm van appreciatie. Iets waardoor, maar ik kan me hierin behoorlijk vergissen, een vrouw zich toch wel gevleid voelt.

Echter connasse, salope, connard of andere scheldwoorden zou ik nooit (durven/kunnen) zeggen. Hierdoor betoon je alleen maar je eigen onmacht en frustratie.
Ik kan me daarentegen maar al te goed inbeelden hoe dit alles heeft plaatsgevonden en zou jou veeleer in stilte hebben bewonderd en (hopelijk niet al te opvallend) aangestaard, waarna ik de kelner wel zou hebben gevraagd jou iets op mijn rekening te willen aanbieden. Iets meer galanter en minder bedreigend, maar wel vanuit eenzelfde aandrang.