Subscribe:
RSS feed
Writing is the art of applying the ass to the seat (Dorothy Parker)
Browsing All Posts filed under »Columns«
Hoe zit dat nu eigenlijk met de liefde?
Mensen vragen het graag veelvuldig aan elkaar: En? Hoe zit dat nu eigenlijk met de liefde? Ze vragen het ook aan mij. Vaak. Soms zeg ik dan: “Goed, heel goed. Dankjewel. Ik zie mezelf graag. Wat zeg ik? Ik zie mezelf liever dan ooit. Uitstekend dus.”
Boekenbeurs Blues
november 3, 2013
Vroeger ging ik nooit naar de Boekenbeurs. Ik had daar dan ook niets te zoeken. Oké, er waren daar veel boeken. Maar zeker zoveel mensen, of daar leek het toch op. Veel meer in ieder geval dan in eender welke boekenwinkel waar je op je gemak kunt rondstruinen zonder dat er iemand in je rug […]
Afgedaan? Echt niet.
september 17, 2013
De damesbladen die nog niet genekt zijn door één of andere crisis staan er bol van. Mindfulness is de nieuwe religie. Doodgegooid word je met mindful diëten, mindful in de file staan, mindful etters van kinderen opvoeden, mindful de Kamasutra afwerken met je liefste. Soms word ik er zowaar een beetje mindful onpasselijk van.
Spoken uit het verleden
juli 1, 2013
Alsof je bij de korte aanblik van een persoon wiens bestaan je voor het gemak totaal vergeten was, niet in een nanoseconde werd terug gekatapulteerd naar een tijd waar je liefst niet aan herinnerd wil worden. Niet omdat die tijd zo vreselijk slecht of traumatisch was, eenvoudig omdat het verleden tijd is. Voorbij dus. En wat valt er dan eigenlijk nog te zeggen? Meestal bitter weinig.
Het uur van de weerwolf
mei 28, 2013
Het is niet gezegd dat ware liefde werkelijk bestaat. En zelfs als het zo is, is het niet gezegd dat er een ware liefde op ieder van ons wacht. Ook al wachten we er allemaal op. Het zou dus zomaar kunnen dat er voor sommigen wel honderd in de rij staan aan te schuiven terwijl […]
Doorprikte ballonnen (2)
april 15, 2013
Ze slaan de beleefdheden manifest over, kijken elkaar recht in de ogen, als een duel op leven en dood. Bijna omhelst ze hem wanneer ze ook in zijn ogen tranen ziet blinken. Ze doet het niet want voelt, samen met een verraderlijke steek van mededogen, een diepe tristesse door haar hart klieven. Hij weet het nog steeds niet, ziet ze. Zij wel. Ondertussen breiden de steken zich wreedaardig uit naar haar buik en wordt de pijn haast onhoudbaar.
Spreekwoordelijke lantaarnpalen (1)
april 8, 2013
“Ik zie je graag,” zegt ze op een onbewaakt moment. Ook deze mantel had ze nog een poosje aan willen houden. Het is tenslotte winter. Maar eveneens heeft ze net een slok wijn teveel op. Geschrokken beseft ze dat ze iedere letter meent van wat ze net heeft gezegd. Dat het onvermijdelijke verteld moest, desnoods zonder die fatale slok. Al vraagt ze zich daarna af of ze nu alles heeft verziekt met benevelde baldadigheid die de volgende ochtend wel eens gemeen grauw voor de dag durft te komen. Dat weet ze uit ervaring.
Theatertrut
maart 18, 2013
Het kreeg nu een onheilspellende betekenis. Theatertrut was niks om trots op te zijn, zoveel was duidelijk. Theatertrut stond voor alles wat gekunsteld, onoprecht en onecht was. Theatertrut hield van schone schijn en dure woorden, gebakken lucht, was een vieze drol met een grote strik er omheen.
Bestellen
renatebreuer 
december 20, 2013
4